Yıl 2010. Gazetede manşetimize taşıdığımız haberle ses verdik: "Eskil, Çırak Eğitim Merkezi'ni Bekliyor." O dönem ilçemizde bir çırak eğitim merkezi yoktu. Meslek öğrenmek isteyen gençlerimiz sabahın erken saatlerinde yollara düşüp Aksaray'a gidiyor, akşam geç saatlerde evlerine dönüyordu. Bu, hem zahmetli hem de sürdürülemez bir durumdu. Gazetemiz olarak bu eksikliği gündeme taşıyarak kamuoyu oluşturmaya başladık. O dönemde bu meseleye en çok sahip çıkan isimlerden biri, rahmetli İbrahim Koyuncu'ydu. Hem İl Genel Meclis Üyesi hem de Esnaf ve Sanatkârlar ile Otomobilciler Odası Başkanı olarak elini taşın altına koydu, bu meseleye yüreğini koydu. Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun. İlçemiz için verdiği birçok mücadeleye bizzat tanıklık ettim. Zaman zaman beni arar, “Bir haber daha yap, adımı da yaz” derdi. Bir gün kendisine latife ettim: “Abi, başkasını yazsam arayıp izahat vermeye çalışır, olmadı tehdit eder. Sen tersine adını özellikle eklettiriyorsun.” Gülerek cevap verdi: “Hilmi kardeş, senin yazman elimde koza dönüşüyor. Aksaray'a gidince gazeteyi masaya bırakıyorum: 'Bu sorunu çözmezsek, ilçede bize rahat yok' diyorum.” Yıllarca süren bu gayretlere dönemin Eskil Belediyesi ve Kaymakamlığı da zaman zaman destek verdi. Ve nihayet... Yaklaşık 10 yıl süren mücadelenin ardından Eskil Çırak Eğitim Merkezi kapılarını açtı. Gençlerimiz kendi ilçelerinde meslek öğrenmeye başladı. Ne büyük bir sevinçti bu... Ancak geldiğimiz nokta düşündürücü. 2025 yılının Ocak ayında sosyal medyada paylaşılan bir haber, dikkatleri yeniden bu merkeze çevirdi. Paylaşımda, Çırak Eğitim Merkezi'nin yer sıkıntısı nedeniyle kapanma riskiyle karşı karşıya olduğu yazılıydı. Geçmiş dönem Belediye Başkanı Necati Belgemen, bu duruma sosyal medya üzerinden güçlü bir kampanyayla karşılık verdi. Kısa sürede okul için gereken maddi destek toplandı, kriz şimdilik atlatıldı derken… İki gün önce ortaya çıkan gerçek, asıl tehlikeyi gözler önüne serdi: Merkez, mevcut kursun son öğrencilerini mezun ettikten sonra yeni kayıt almayacakmış. Gerekçe yine aynı: Yer yetersizliği. Zamanında mücadeleyle ilçeye kazandırılan bu eğitim kurumu, bugün ilgisizlikle karşı karşıya. Geçmişin yönetim ve siyasetçileri bu yapıyı ilçeye kazandırdıysa, bugünün yöneticileri de onu ayakta tutmakla sorumlu. Bu, onların asli görevlerinden biridir. Her sorunu vatandaşa yükleyerek çözüm beklemekle bir yere varılamaz. Burada kimseyi doğrudan suçlamak niyetinde değilim. Ama az çok herkes biliyor, bu konuda kimlerin harekete geçmesi gerektiğini. Haydi beyler, Göreviniz sizi bekliyor. Çözüm üretin ki, esnaf da rahat etsin, öğrenciler de geleceğe umutla baksın