Ülke tarımı en sıkıntılı döneminde. Tarım yazarlarını takip ederseniz daha iyi anlarsınız. Üretimin sıkıntılı olması tüketiciyi derinden etkiliyor. Üretici çarkı döndürmek için para kazanamıyor. Tüketici karın doyurma peşinde. Piyasada mal var gibi görünüyor ama Varlık içinde yokluk görünüyor. Yıllarca ithal edilen kırmızı et hiç çare olmadı. Yine ucuz et kuyrukları görmeye devam ediyoruz. Çocuklarımızın boyları kısaldı çünkü kırmızı et yiyemiyor.  Halkımız meyve yemeyi unuttu neredeyse. Pazarda manavda 100 tl den aşağı bir şey yok neredeyse. Bazıları tarafından üretici günah keçisi ilan edilse de Girdi fiyatlarına baktığımız zaman İster istemez sizde hak vermek zorunda kalıyorsunuz. Çiftçi ürettiği ile yeniden ekemiyor tarlasını. Gübre fiyatlarındaki afaki yükseliş Gelecek sene ürün rekoltesini etkileyeceği kaçınılmaz son. Çiftçi yeterince gübre atamadı toprağına. Yaptığı masrafa bakıyor, sattığı ürüne bakıyor El el de elde başın üstünde. Yetkililer bu durumu ithalat ile çözme peşindeler Ama ithalatın çözüm olmadığını onlar da çok iyi biliyorlar. Peki bu kısır döngüden nasıl çıkılacak ? Formül gayet basit. Üretim, üretim, üretim. Dış ülkelerin çiftçisinden aldığınız ürünlerin bedelini Üretmek için çaba sarfeden Türk çiftçisine vereceksiniz Bakın o zaman fiyatlar nasıl düşüyor. Talebi keserek enflasyonun düşeceğine inanıyorsanız Baştan yanlış yoldasınız. Talebi kesebilirsiniz. İnsanların alım gücünü düşürür Sadece çok acil ihtiyaçlarını karşılayacak derecede gelir elde ederler Kimse de alım gücü kalmaz eyvallah . Peki alım yapamayan insanlara ne satacaksınız ? Ya fabrikalar. Çalışan binlerce emekçi kardeşimiz, çoluğu çocuğu. İstediğiniz kadar traktör ekipman üretin. Çiftçi alamaz ise ne yapacaksınız demir yığınlarını. Çiftçi tam o noktada. Son bir söz. Tüketerek tükenir, üreterek büyürsünüz.